این سلام بسیار جالب است ! من تا اینجا با پیغمبران بعنوان یک رهبر فکری و منشا فکریم رابطه برقرارکرده ام ، با " نا"‌ بعنوان یک گروه  فکری رابطه برقرار کرده ام ، با "‌عبادالله الصالحین " بعنوان یک جهت انسانی و اصلاحی رابطه بر قرار کرده ام ، خوب اما همه اینها در محدوده زمین و بشریت و است . یعنی در همین گوشه کرده زمین ! به این کوچکی ، که در این فضای لایتناهی است و در این منظومه کوچک شمسی که خود در برابر این کهکشان هیچ نیست ! و خلاصه مجموعه این رابطه  ی با نبی ، رابطه با "نا" (ما)‌و رابطه با صالحین ، همه و همه محدود به انسان و زندگی و زمین است . اما در سلام بعدی ما را باخارج از محدوده کره زمین ،‌و با همه هستی و با تمام جهان رابطه برقرار میکنیم : " السلام علیکم و رحمته الله و برکارته " – درود بر همه کسانی که ، همه نیروهایی که ، همه شعور هایی که ،‌ همه اگاهیها و همه قدرتها یی که در همه هستی و در کائنات هستند ! . آنهایی را که من نمیشناسم !‌و گرچه رابطه ای با آنها ندارم ، و لو از جنس من نیستند – ولی در مسیر کلی خلقت ، دست اندکار کاری  و رونده در جهت و مسیری هستند که من بعنوان انسان در همان مسیر حرکت میکنم . بنا بر این در کلیت عالم با آنها هم سرشت و همگام و هم سرنوشتم . به آنها هم  درود  پس در چهار مین سلام من یک رابطه وجودی با عالم پیدامیکنم ! نه رابطه فکری و سیاسی و ایدئولوژیک و انسانی و ... بلکه رابطه هستی !! رابطه جهان بینی !‌یعنی همه جهان یک موجود زنده است ، یک صحنه پیکار است در یک حرکت و یک جهت است . و غیر از انسانها و غیر از ما بسیاری هستند ، نیروها و آگاهیها و شعور ها و دست اندر کارهایی که در راه حقیقت کلی عالم ، بطرف خدا حرکت میکنند ، آنها هم گرچه از جنس ما نیستند ، ولی در رابطه پیکاری و آرمانی با ما هستند ، دقیقا همون مفهومی که باید داشته باشه یک فرد برای مومن بودن !  یؤمنون بالغیب ... . بنابراین با اینها هم رابطه درونی ایجاد میکنم! حتی با آنها هم که نمیشناسمشان ارتباط برقرار میکنم  ، درست مثل دستگاهی مه از کرات دیگر امواج را میگیرد و هیچکس نمیداند این ها مال کیست . ولی معلوم میشود  که یک مغزی ، یک تمدنی در جاهای دیگر هست )‌ ، یک چنین رابطه ای وجودی بین یک انسان بر قرار می شود . چه باشکوه است این آهنگین نغمه روحانی ، جهانی ، انسانی ، بشری ، معنوی ، مادی ، که همه را مثل تار عنکبوت به هم وصل میکند و نزدیکتر از نفس می اورد ! با این دید آیا می توان غم گین شد ؟؟ افسرده شد ؟؟ " تنها شد ؟؟

پایان